De Nederlandsche Spectator was een Nederlands literair tijdschrift in de negentiende eeuw. Het werd in 1856 [1] opgericht door Mark Prager Lindo, die er een vehikel van maakte voor zijn lichtvoetige beschouwingen. Het blad kreeg als ondertitel “weekblad van den ouden heer Smits” (Lindo's pseudoniem). In 1860 fuseerde het blad met twee andere (Algemene Kunst- en Letterbode en De Tijdstroom); tot de eerste redacteuren behoorden Arnold Leopold Hendrik Ising en Gerard Keller. Het blad kreeg daarmee een serieuzer karakter, en bleef in die vorm nog tot 1908 bestaan. Behalve Lindo waren medewerkers in de in 1860 vergrote redactie onder meer de archivaris R.C. Bakhuizen van den Brink en de critici en literatoren Conrad Busken Huet en Carel Vosmaer.
Lees verder
