In datzelfde jaar werd de redactie van Rotterdam naar Amsterdam verplaatst. In 1901 werd de krant overgenomen en de redactie naar Den Haag overgebracht. De naam werd gewijzigd in "De Nederlander: Christelijk-Historisch dagblad" en de politiek leider van de Vrije Antirevolutionaire Partij (VAP) (later de Christelijk-Historische Unie), jhr. mr. Alexander Frederik de Savornin Lohman werd hoofdredacteur van het dagblad. Sindsdien gold "De Nederlander" als spreekbuis van de CHU. In de jaren '30 stelde "De Nederlander" zich kritisch op tegen de moederpartij en gold de krant voor CHU begrippen als links. - Op 1 oktober 1941 werd "De Nederlander" door de Duitse bezetter verboden. Op 8 mei 1945 verscheen een bevrijdingseditie als raambulletin. In dat jaar werd ook de grootste oplage bereikt: 10.000 exemplaren. Mr. Gerard van Walsum werd benoemd tot nieuwe hoofdredacteur en herdoopte hij de krant tot "De Nieuwe Nederlander". Onder invloed van Van Walsum en andere redactieleden werd "De Nieuwe Nederlander" de spreekbuis van de Doorbraakgedachte en de vernieuwsgedachte binnen de Nederlands Hervormde Kerk, dit tot sterk ongenoegen van de politieke leiding van de CHU (Hendrik Willem Tilanus e.a.) die vonden dat de krant "gekaapt werd." De opzet van Van Walsum mislukte en in 1947 werd "De Nieuwe Nederlander" opgeheven. Sindsdien verscheen er een ledenweekblad van de CHU onder de naam "De Nederlander."
Lees verder
